Yargıtay
22. Hukuk Dairesi Kararı
Esas No: 2013/3047
Karar No: 2014/1205
ÖZET: Hâkim talep sonuçla bağlı olduğundan, davacı tarafça talep edilmemiş bulunulan çalışma dönemine ilişkin yıllık izin ücreti alacağına hükmedemez.
“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ: İzmir 7. İş Mahkemesi
TARİHİ: 13/12/2012
NUMARASI: 2011/153-2012/858
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı L.. Mağazacılık Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI:
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 15.09.2007 – 04.10.2010 tarihleri arasında, satış görevlisi olarak çalıştığını, hizmet sözleşmesinin davalı tarafından mobbing uygulanarak feshedildiğini iddia ederek fazla çalışma, yıllık izin ücreti ve yemek ücreti alacaklarının faiziyle birlikte hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının istifa ederek işten ayrıldığını, fazla çalışma yapmadığını ve alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan ispatlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının talep ettiği alacaklarının olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı L.. Mağazacılık Tekstil San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda, davacının birleşen davanın dava dilekçesinde sadece 2010 yılına ait yıllık iznini kullanmadığını beyan etmesine rağmen tüm çalışma süresine göre belirlenen yıllık izin süresi üzerinden yıllık izin ücretinin hesaplanarak yukarıda değinilen taleple bağlılık kuralına aykırı davranılması bozma sebebi yapılmıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 31.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
